«بی‌همه چیز» امید گیشه در سینمای سال ۱۴۰۰/تمایل کارگردانان جوان در ساخت فیلم شهری
تاریخ انتشار: ۲ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۰۶۷۱۴۰
فیلم سینمایی «بی‌همه چیز» در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر اکران شد و توانست یکی از موفقترین آثار این دوره از جشنواره فیلم فجر لقب گیرد، فیلمی که در میان منتقدان از آرا مثبت بالایی برخوردار شد و از جمله امیدهای اکران سال آینده محسوب می شود.
خبرگزاری میزان - فیلم سینمایی «بی‌همه چیز» در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر اکران شد و توانست یکی از موفقترین آثار این دوره از جشنواره فیلم فجر لقب گیرد، فیلمی که در میان منتقدان از آرا مثبت بالایی برخوردار شد و از جمله امیدهای اکران سال آینده محسوب می شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
محسن قرایی بعد از تجربه موفق سد معبر این بار سراغ اثری متفاوت و البته پربازیگر رفته است، این فیلم از چهره های معروف سینمایی بهره می برد اما خودش را مرعوب حضور چهره ها نمی کند، تمامی بازیگران مطرح این فیلم در راستای اثر گام بر می دارند و اضافه کاری در کاراکترها دیده نمی شود.
شاید تنها نقطه ضعف بزرگ اثر در فیلمنامه باشد، فیلمنامه با برداشتی از نمایشنامه ملاقات با بانوی سالخورده نوشته شده اما نتوانسته در بومی سازی موفق پیش برود، همین اتفاق باعث می شود تا کاراکترها و انتخاب‌هایشان چندان پذیر نباشند.
هرچند بازیگران تمام تلاش خود برای ایفای درست نقش را می گیرند اما کاراکترها پیشینه و سبقه مناسبی ارائه نمی کنند و انگار که برای پیشبرد اثر درون فیلمنامه حاضر شده اند، فیلمنامه می توانست شاید با پرداخت بهتر و ساخت کاراکترهایی خارج از نمایشنامه به اثری بهتر مبدل شود.
خلاف جهت فیلمنامه کارگردانی «بی همه چیز» است، کارگردانی توانسته با انتخاب لوکشین، بازیگران و دکوپاژ تا حدی ضعف فیلمنامه را جبران کند، هماهنگی و کنار هم گذاشتن بازیگران مطرح این فیلم بدون شک از عهده هر کارگردانی بر نمی آید اما قرایی توانست به خوبی این بازیگران را چیدمان کند.
دیگر نکته قابل نقد فیلم را باید در طراحی لباس دانست، طراحی لباس در بخش هایی از فیلم به خوبی همخوان با متن و طراحی صحنه است اما در بخش هایی کاملا منطبق با لباس های روز پیش می رود، کاراکترهای روستایی فیلم گاها لباسی کاملا شهری و مرکزی می پوشند که با کاراکتر آنها همخوانی ندارد.
بیشتر بخوانید: برای مشاهده آخرین اخبار از سینمای ایران اینجا کلیک کنید
بازیگران این فیلم مهمترین نقطه اثر هستند، پرستویی خلاف سالهای اخیر خود نقشی قابل دفاع را ایفا کرده است، وی توانسته از سابقه و تجربه خود برای باورپذیر کردن نقش استفاده کند، از سویی بازی روان بازیگران مکمل همچون هادی حجازی فر نیز قابل تحسین است، البته در این میان بازی بازیگرانی همچون پدرام شریفی و لاله مرزبان می توانست بهتر بوده و یا از بازیگرانی همخوان تر و هم سطح با سایر بازیگران استفاده شود.
فیلم سینمایی «بی همه چیز» با وجود نقدهای مثبت و منفی پیرامون خود می تواند امیدوار به گیشه سال آینده باشد، ترکیب قدرتمند بازیگران و فضاسازی متفاوت اثر می تواند برای سینمای کلیشه زده سالهای اخیر نوآوری خاص خود را داشته باشد.
محسن قرایی نشان داده که کارگردان با پتانسیل بالاست، اما باید دید می تواند بدون حضور این تعداد بازیگر مطرح هم اثری قابل تحسین تولید کند یا خیر. فیلمی که بتواند فارغ از بازیگران خود حرفی برای گفتن داشته باشد، بی همه چیز اثری قابل دفاع در سینمای سال جاری است و نوید این را می دهد که کارگردانان جوان می خواهند از سینما مرکزیت و شهری فاصله بگیرند.
انتهای پیام/
برچسب ها: اخبار سینما سینمای ایرانمنبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: اینجا اخبار سینما سینمای ایران جشنواره فیلم فجر بی همه چیز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۰۶۷۱۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا مست عشق پای ستارگان ترکیه‌ای را به سینمای ایران باز می‌کند؟
به گزارش همشهری آنلاین، طولانی شدن روند تصویربرداری و توقف تولید در زمان کووید و ماجراهایی که بعد از تصمیم تهیه‌کننده ترکیه ای برای اکران فیلم در این کشور پیش از اکران در ایران پیش آمد بخشی از حواشی بود که این فیلم تا رسیدن به اکران پشت سر گذاشت، هرچند اکرانش هم بی‌مسئله نبود.
فیلم چند نوبت قرار بود به اکران برسد که هر بار به تعویق افتاد. آخرین بار همین یک هفته قبل از اکران بود که باز به هفته بعد از آن موکول شد.
اما این‌ها تمام ماجراهای این فیلم نبود. به جز انتخاب بازیگران نقش مولانا و شمس که بازخوردهای زیادی داشت، استفاده از بازیگران ترکیه‌ای مثل هانده ارچل، ابراهیم چلیک‌کول، بنسو سورال، بوران کوزوم، سلما ارگچ، حسام منظور و هالیت ارگنچ هم یکی از مسائلی بود که صحبت‌های زیادی درباره آن شد.
حضور بازیگران ترکیه‌ای در فیلم‌های ایرانی البته به سالهای دور برمی‌گردد. در سالهای پیش از انقلاب هم بازیگران ترکیه‌ای در فیلم‌های فارسی بازی کرده بودند. مهمترین و پرکارترین آنها جنید آرکین است که در ایران با نام فخرالدین شهرت دارد. او از سال ۴۷ تا ۷۴ در ۱۶ فیلم و سریال ایرانی بازی کرد. اولین آنها یوسف و زلیخا بود و آخرینش سریال مزد ترس که سال ۷۴ پخش شد. به جز او امل سایین خواننده و بازیگر ترک هم پیش از انقلاب در چند فیلم ایرانی حضور داشت.
دو دهه بعد از انقلاب حضور ستارگان ترک در فیلم‌های ایرانی ادامه پیدا کرد. آدم برفی ساخته داود میرباقری که سال ۷۳ ساخته شد، اگرچه از بازیگران ترکیه‌ای استفاده نکرد، اما به نوعی پیشقدم ساخت فیلم در ترکیه شد.
پس از آن در دهه هشتاد فیلم اکواریوم ایرج قادری در ترکیه فیلمبرداری شد و بعدتر در دهه‌ی ۹۰ فیلم‌هایی نظیر گناهکاران از فریبرز قریبیان، بغض به کارگردانی رضا درمشیان و یک سطر واقعیت ساخته علی وزیریان در ترکیه فیلمبرداری شدند و در تمام آنها بازیگران ترک در نقش‌های فرعی و کم اهمیت حضور داشتند.
اما از اواخر دهه نود حضور بازیگران ترکی در فیلم‌ها و سریال‌های ایرانی جدی شد و حالا این بازیگران عهده‌دار بازی نقش‌های اصلی یا دست‌کم پر رنگ در فیلم‌های ایرانی شدند. فیلم‌های مطرب، جن زیبا، هولیا با حضور بازیگران ترکیه ای در این دهه به نمایش درآمدند.
«جن زیبا» در سال ۹۷ اکران شد که بازیگر ترکی در آن بازی می‌کرد که به واسطه سریال‌هایی که در آنها بازی کرده بود، برای تماشاگر ایرانی شناخته شده بود. حضور نورگل یشیلچای امید زیادی هم برای فروش این فیلم ایجاد کرده بود که البته موفق نبود. این فیلم در سال ۹۷ کمی بیش از یک میلیارد تومان فروخت که اصلا رقم جالبی نیست.
«مطرب» ساخته ۱۳۹۸ مصطفی کیایی داستان خواننده‌ای قدیمی با بازی پرویز پرستویی است که دیگر اجازه فعالیت ندارد و بالاخره در هفته فرهنگی ایران در ترکیه فرصتی برای اجرای کنسرت پس از سالیان طولانی پیدا می‌کند. این فیلم در سال ۹۸ بیش از ۳۸ میلیارد تومان فروش داشت و یکی از فیلم‌های موفق گیشه بود.
سال ۹۹ هم مرتضی آتش زمزم فیلم «هولیا» را با حضور ویلما الس و هولیا دیکن ساخت که البته سال گذشته اکران شد و حدود ۵ میلیارد تومان فروش داشت. نوروز هم فیلم دیگری بود که سال گذشته در جشنواره فجر اکران شد و علی بوراک سیلان، بازیگر ترکیه‌ای، در آن بازی داشت.
حالا هم مست عشق گروهی از بازیگران ترک را وارد فیلمی‌از سینمای ایران کرده است. اما آنچه در مورد مست عشق متفاوت است این است که این فیلم محصول مشترک ایران و ترکیه است و نه این که تنها از بازیگران ترکیه ای استفاده کرده باشد. فروش نه چندان موفق فیلم هایی که با بازیگران ترکیه‌ای ساخته شدند، این پیام را می دهد که صرف حضور آنها نمی‌تواند دلیلی برای فروش بالای فیلم باشد.
در مورد مست عشق هم دلایل زیاد دیگری برای فروش ۴۷ میلیاردی آن وجود دارد که تنها بخشی از آن بازی ستارگان ترک است. بنابراین فروش بالای آن نمی‌تواند مشوقی برای ساخت فیلم‌هایی با حضور بازیگران ترکیه‌ای قلمداد شود، اما می‌تواند شروعی برای همکاری مشترک با ترکیه باشد.
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: بزرگان فرهنگ و ادب و هنر ایران زمین مهمان "مست عشق" شدند (+تصاویر) مست عشق : روایتی متفاوت از عشق با حضور ستارگان دو کشور (+عکس) ادامه رقابت «تمساح خونی» و «مست عشق» در گیشه و آغاز اکران یک اکشن
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلالهای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت